-
Warto zobaczyć
Tytuł artykułu mówi chyba sam za siebie.
Na stronie, z której pochodzi – czyli www.zm.org.pl (Zielone Mazowsze) umieszczono go w kontekście sporu o dolinę Rospudy. U nas może bardziej przyziemnie, widząc coraz to nowe dzikie wysypiska śmieci w naszym mieście, z apelem o to, aby nie palić odpadów, aby nie tylko dbać o swój ogródek, ale poczuć się odpowiedzialnym za czystość całej gminy, w końcu na jej oczyszczanie wydawane są nasze wspólne pieniądze z podatków… tak do zastanowienia…
Fragmenty homilii Jana Pawła II wygłoszonej w Zamościu 12 VI 1999r.
(…) Kiedy wędruję po polskiej ziemi, od Bałtyku, przez Wielkopolskę, Mazowsze, Warmię i Mazury, kolejne ziemie wschodnie od Białostockiej aż do Zamojskiej, i kontempluję piękno tej ojczystej ziemi, uprzytamniam sobie ten szczególny wymiar zbawczej misji Syna Bożego. Tu z wyjątkową mocą zdaje się przemawiać błękit nieba, zieleń lasów i pól, srebro jezior i rzek. Tu śpiew ptaków brzmi szczególnie znajomo, po polsku. A wszystko to świadczy o miłości Stwórcy, o ożywczej mocy Jego Ducha i o odkupieniu, którego Syn doko-nał dla człowieka i dla świata. Wszystkie te istnienia mówią o swojej świętości i godności, które odzyskały wtedy, gdy "Pierworodny z całego stworzenia" przyjął ciało z Maryi Dziewicy.
Jeżeli dziś mówię o tej świętości i godności, to czynię to w duchu dziękczynienia Bogu, który tak wielkich dzieł dokonał dla nas, a równocześnie czynię to w duchu troski o zachowanie dobra i piękna, jakim Stwórca obdarował ten świat. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że to, co tak cieszy oczy i raduje ducha, może ulec zniszczeniu. Wiem, że biskupi polscy wyrażali taki niepokój już przed dziewięciu laty, zwracając się do wszystkich ludzi dobrej woli w liście pasterskim na temat ochrony środowiska. Słusznie pisali, że "każda działalność człowieka jako istoty odpowiedzialnej ma swój wymiar moralny. Degradacja środowiska godzi w dobro stworzenia ofiarowane człowiekowi przez Boga-Stwórcę jako nieodzowne dla jego życia i rozwoju. Istnieje powinność należytego korzystania z tego daru w duchu wdzięczności i szacunku (...).
Z drugiej zaś strony świadomość, że dar ten przeznaczony jest dla wszystkich ludzi, stanowi dobro wspólne, rodzi również właściwe zobowiązanie względem drugiego człowieka. Dlatego też uznać trzeba, że wszelkie działania, które nie uwzględniają prawa Boga do swego dzieła, jak i prawa człowieka obdarowanego przez Stwórcę, sprzeciwiają się przykazaniu miłości. (...) Trzeba zatem uświadomić sobie, że istnieje ciężki grzech przeciwko środowisku naturalnemu obciążający nasze sumienia, rodzący poważną odpowiedzialność przed Bogiem-Stwórcą" (2.05.1989).
Jeżeli mówimy o odpowiedzialności przed Bogiem, to mamy świadomość, że tu już nie chodzi tylko o to, co we współczesnym języku zwykło się nazywać ekologią. Nie wystarczy upatrywać przyczyny niszczenia świata jedynie w nadmiernym uprzemysłowieniu, bezkrytycznym stosowaniu w przemyśle i rolnictwie zdobyczy naukowych i technologicznych, czy w pogoni za bogactwem bez liczenia się ze skutkami działań w przyszłości. Chociaż nie można zaprzeczyć, że takie działania przynoszą wielkie szkody, to jednak łatwo dostrzec, że ich źródło leży głębiej, w samej postawie człowieka. Wydaje się, że to, co najbardziej zagraża stworzeniu i człowiekowi, to brak poszanowania dla praw natury i zanik poczucia wartości życia. (…) Piękno tej ziemi skłania mnie do wołania o jej zachowanie dla przyszłych pokoleń. Jeśli kochacie tę ojczystą ziemię, niech to wołanie nie pozostanie bez odpowiedzi!
Zwracam się w szczególny sposób do tych, którym powierzona została odpowiedzialność za ten kraj i za jego rozwój, aby nie zapominali o obowiązku chronienia go przed ekologicznym zniszczeniem! Niech tworzą programy ochrony środowiska i czuwają nad ich skutecznym wprowadzaniem w życie! Niech kształtują nade wszystko postawy poszanowania dobra wspólnego, praw natury i życia! Niech ich wspierają organizacje, które stawiają sobie za cel obronę dóbr naturalnych! W rodzinie i w szkole nie może zabraknąć wychowania do szacunku dla życia, dla dobra i piękna. Wszyscy ludzie dobrej woli winni współdziałać w tym wielkim dziele. Każdy z uczniów Chrystusa niech weryfikuje styl swego życia, aby słuszne dążenie do pomyślności nie zagłuszyło głosu sumienia, które waży to, co słuszne i prawdziwie dobre.
PONE 2007 - 2008
W gminie Radzionków w latach 2007-2008 realizowano uchwalony przez Radę Miasta w październiku 2007 r. Program Ograniczenia Niskiej Emisji w budynkach jednorodzinnych. Jako Operatora odpowiedzialnego za koordynację Programu i obsługę jego uczestników wyznaczono Agencję Rozwoju Lokalnego AGROTUR S.A. z Krupskiego Młyna.
Cel Programu
Zasadniczym celem przyjętym w Programie Ograniczenia Niskiej Emisji (PONE) były działania mające na celu ochronę powietrza atmosferycznego przed tzw. „niską emisją”, czyli emitowaniem gazów i pyłów ze starych, nieekologicznych i nieekonomicznych pieców węglowych centralnego ogrzewania zainstalowanych w budynkach mieszkalnych.
Wysokość dofinansowania
Dzięki wsparciu finansowemu z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach, istniała możliwość uzyskania pomocy finansowej formie dotacji przy zakupie i instalacji nowego ekologicznego kotła centralnego ogrzewania: 50% kosztów zakupu i instalacji nowego kotła, jednak nie więcej niż 6 000,00 zł oraz zakup i montaż układu solarnego: 50% kosztów zakupu montażu układu solarnego, jednak nie więcej niż 7 500,00 zł.
Efekty rzeczowe i ekologiczne
W ramach realizacji Programu zlikwidowano 52 kotły nieekologiczne opalane paliwem stałym. W ich miejsce zamontowano 52 kotły nowej generacji w tym zainstalowano:
- 41 ekologicznych kotłów węglowych nowej generacji,
- 11 kotłów gazowych,
- 22 układy solarne.
Poprzez wyżej wymieniony zakres rzeczowy zminimalizowane zanieczyszczenie powietrza oraz uzyskano poprawę środowiska lokalnego o następujący efekt ekologiczny:
- pył - 14.208 kg/a,
- SO2 - 5.347 kg/a,
- NOx - 217 kg/a,
- CO - 9.447 kg/a,
- CO2 - 430.693 kg/a,
- b-a-p - 3 kg/a.
Koszt realizacji zadania
Całkowity koszt realizacji zadania 2007-2008 wyniósł: 989.548,15 zł, z czego 472.437,03 zł, to otrzymana pożyczka WFOŚiGW w Katowicach. Udział własny mieszkańców to kwota 517.111,12 zł. Pieniądze na realizację Programu gmina Radzionków otrzymała ze środków pochodzących z pożyczki Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.
Odpowiedzialność
Mieszkańcy, którzy skorzystali z Programu ONE i otrzymali dotację do wymiany kotła grzewczego i zamontowali układ solarny, przez 5 lat nie mogli instalować drugiego źródła ciepła, ani też wymieniać kotła na inny, aniżeli dopuszczony przez Operatora.
Pragniemy serdecznie podziękować Urzędowi Miasta Radzionków, a szczególnie Referatowi Ochrony Środowiska za miłą i owocną współpracę oraz wszystkim Inwestorom oraz Wykonawcom uczestniczącym w tym Programie.
ARL AGROTUR S.A.
mgr inż. Łukasz Bystrzanowski Operator PONE
Rojca-poniedziałek:
Rojca-wtorek:
Rojca-środa:
Górka, Centrum-czwartek:
Górka, Centrum-piątek:
Górka, Centrum-poniedziałek:
Górka, Centrum-wtorek:
Danielec, Stary koniec-środa:
Danielec, Stary koniec-czwartek:
Danielec, Stary koniec-piątek:
Harmonogram wywozu odpadów z zabudowy wielorodzinnej do 7 lokali:
Gwarków 32, 34, 36, 40 ,42, 50, 53, 56, N. Żołnierza 1, Poprzeczna 12
Lawendowa 1, 2, 3, 4, Skotnicka 2
M. Dąbrowskiej 20, Zejera 4 i 14
Św. Wojciecha 45, 59, 66, 74, 86, 88, 91, 104, 110, 114, 114 A, Kowalska 10
Harmonogram wywozu odpadów z zabudowy wielorodzinnej powyżej 7 lokali
Harmonogram wywozu odpadów dla firm i pozostałych nieruchomości niezamieszkanych
Uwaga !!! Harmonogram dla firm i pozostałych nieruchomości niezamieszkanych należy czytać wraz z harmonogramem dla poszczególnych ulic.
Obowiązkowa deratyzacja 2 razy w roku
Z Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Radzionków wynika obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie w ciągu roku przez wszystkich właścicieli nieruchomości obowiązkowej deratyzacji.
Obszar Radzionkowa podlega deratyzacji w ciągu każdego roku kalendarzowego, w okresach:
- wiosennym w terminie 15 marca – 30 kwietnia każdego roku,
- jesiennym w terminie 15 października – 30 listopada każdego roku.
Szczegóły w zakresie terminu oraz obowiązkowych czynności, które należy przeprowadzić w ramach deratyzacji są określane przez Burmistrza zarządzeniem. Zarządzenie to jest wywieszane na tablicy ogłoszeń w budynku głównym Urzędu Miasta, na tablicach informacyjnych, na słupach ogłoszeniowych na terenie miasta oraz publikowane na stronie internetowej Urzędu Miasta, w BIP i w prasie lokalnej.
Deratyzacja polega w szczególności na:
- zamknięciu gryzoniom dróg dostępu do budynków i pomieszczeń;
- usunięciu z terenu wszelkich odpadów żywnościowych mogących stanowić pożywienie dla zwalczanych gryzoni;
- wyłożeniu na terenie nieruchomości w terminie określonym w Zarządzeniu Burmistrza trutek do zwalczania szczurów, szczególnie w miejscach pojawiania się i żerowania gryzoni (przy śmietnikach, pomieszczeniach gospodarczych, kanałach itp.); wyłożoną truciznę należy uzupełniać w miarę zjadania jej przez gryzonie;
- umieszczeniu w miejscach wyłożenia trutki ostrzeżenia o treści: „Uwaga trucizna przeciw szczurom”;
- usunięciu trutki oraz ich pozostałości po upływie terminu określonego w zarządzeniu Burmistrza Miasta.
Sytuacje szczególne
W przypadkach uzasadnionych stanem zagrożenia sanitarnego, na wniosek Powiatowego Inspektora Sanitarnego właściciele nieruchomości są zobowiązani do natychmiastowego wyłożenia trutki.
Kontrola
Kontrola w tym zakresie, przeprowadzana przez Straż Miejską w Radzionkowie, polega na sprawdzeniu rachunków za zakup preparatów do zwalczania szczurów, bądź umowy z firmą specjalistyczną świadczącą usługi w zakresie deratyzacji oraz sposobu przeprowadzenia i skuteczności działań w zakresie deratyzacji.
Nie mam szczurów, to nie przeprowadzam deratyzacji? - Nieprawda
Tylko działania podjęte przez wszystkich właścicieli nieruchomości mogą skutecznie rozwiązać problem pojawiających się w naszym mieście szczurów!
Torby przyjazne naturze, czy na pewno?
Obecnie spotkać możemy w wielu sklepach, hipermarketach torby „przyjazne środowisku”, torby „przyjazne naturze”, jednak czy one naprawdę są przyjazne dla środowiska?
Z jednej strony jest to dobry chwyt marketingowy a z drugiej strony światełko, że idziemy w dobrym kierunku. Jednak najważniejsza w tym wszystkim jest nasza świadomość ekologiczna. Nie dajmy się złapać na chwyty reklamowe...
„Przyjazna środowisku” - termin ten nie precyzuje jakości wyrobu ale sprawia wrażenie pozytywne na konsumenta a tym samym jest dobrą reklamą dla sklepu, gdyż obecnie ekologia jest na topie.Operując skrótami ekologicznymi, półprawdami działa się na podświadomość klientów stwarzając złudzenie troski o stan środowiska naturalnego. Bardzo często jest to wprowadzanie klienta w błąd.
Producenci, handlowcy! Szanujcie nas!
Nie dajmy się oszukiwać, nauczmy się odróżniać rzetelną informację od chwytów marketingowych.
Torby degradowalne (torby handlowe z folii polietylenowych wytworzone z udziałem dodatków inicjujących przyspieszoną degradację wyrobu)
Obecnie dostępne są torby handlowe z różnymi dodatkami, których składu chemicznego dostawcy nie ujawniają, które noszą nazwy TDPA (Totally Degradable Plastics Additives) lub d2w. Dodatki te (ok. 3%) wprowadza się w celu przyspieszenia degradacji folii polietylenowej. Torby takie są to „TORBY DEGRADOWALNE” często mylnie nazywane biodegradowalnymi. Degradacja a biodegradacja, nie są to terminy równoważne!
Torby degadowalne są często określane jako oxy-degradowalne. Oxo-degradacja jest to proces rozkładu tworzywa, bez udziału mikroorganizmów, pod wpływem czynników zewnętrznych światła i tlenu. Jednak często producenci takich materiałów stosują błędne oznakowanie swoich produktów, reklamując je jako oxo-biodegradowalne czy czasami nawet kompostowalne.
Dodatki degradujące powodują, iż materiał torby ulegnie szybciej rozkładowi niż podobna torba z tworzywa sztucznego. Według niektórych źródeł torby z dodatkiem TDPA ulegają degradacji (fragmentacji, ale nie rozkładowi na resztki organiczne) w środowisku naturalnym w ciągu 24 miesięcy. Jednak brak jest jakichkolwiek atestów, badań czy dowodów potwierdzających rozkład przedmiotowych toreb w przeciągu takiego właśnie czasu w polskich warunkach klimatycznych.
Z jednej strony „plus” zastosowania dodatków degradujących, że torba tego typu szybciej ulegnie rozkładowi niż torba z czystego polietylenu ale z drugiej strony „minus”, gdyż jest to sprzeczne z zasadom prawidłowej edukacji ekologicznej ponieważ zachęca się do wyrzucania takich toreb gdziekolwiek... a one nie nadają się do kompostowania, nie są biodegradowalne, nie uzyskały certyfikatu przydatności do kompostowania.
Stosowanie tzw. degradantów może mieć pożądane efekty w niektórych zastosowaniach jednak przy zastosowaniu ich na większą skalę w opakowalnictwie staje się poważnym problemem z punktu widzenia metody odzysku tj. recyklingu materiałowego. Ze względu na dodatki jakie zawierają mogą negatywnie wpływać na jakość uzyskanego surowca wtórnego w recyklingu materiałowym.
Torby degradowalne oferuje np. sieć handlowa Tesco, Lewiatan.
Torby biodegradowalne (wytwarzane z polimerów biodegradowalnych)
Torby biodegradowalne są wykonywane z polimerów biodegradowalnych, które są wrażliwe na działanie enzymów wytwarzanych przez bakterie i grzyby. Końcowymi produktami biodegradacji takiego tworzywa są biomasa (kompost), woda i gazy tj. dwutlenek węgla (dla warunków tlenowych) lub metan (dla warunków beztlenowych).
Do produkcji biopolimerów wykorzystywane są odnawialne surowce takie jak: cukier, skrobia, oleje roślinne czy celuloza modyfikowana chemicznie. Są one pozyskiwane najczęściej z takich materiałów roślinnych jak kukurydza, ziemniaki, zboże, trzcina cukrowa i drewno.
W Europie prawnie obowiązującą normą dla tworzyw kompostowalnych jest norma EN 13432. W USA obowiązującą normą w tym zakresie jest ASTM D6400, a w innych krajach ISO 17088. Badania powinny zostać wykonane w niezależnej jednostce certyfikującej a po uzyskaniu certyfikatu wyrób powinien zostać oznakowany znakiem "seedling" (sadzonka, kompostowalny).
Certyfikat dla tworzyw biodegradowalnych wydawany jest np. przez jednostkę certyfikującą DIN CERTCO (Niemcy), potwierdza on ich biodegradowalność i przydatność do kompostowania (spełnia wymogi normy PN-EN 13432:2002). W Polsce uprawnienia DIN CERTCO do prowadzenia certyfikacji wyrobów przydatnych do kompostowania oraz przyznawanie znaku „kompostowalny” uzyskało Centrum Certyfikacji w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Opakowań w Warszawie.
Pojawiającym się zarzutem dla toreb biodegradowalnych jest powstający podczas ich rozkładu dwutlenek węgla, który jest gazem cieplarnianym. Jednak należy podkreślić, że dwutlenek węgla jest jednym z produktów rozkładu materii organicznej i towarzyszy wszystkim procesom biodegradacji. Ilości dwutlenku węgla wydzielane w tych procesach biologicznych jest nieporównywalnie mniejsza, niż emisje z procesów przemysłowych oraz transportu i można stwierdzić, że nie zagrażają środowisku.
Torby biodegradowalne oferuje np. sieć handlowa Carrefour.
Torba biodegradowalna, po wykorzystaniu powinna zostać zdeponowana w pojemnikach do zbiórki odpadów organicznych, albo w przydomowych kompostowniach.
Pamiętaj
Najkorzystniejszym rozwiązaniem dla środowiska jest stosowanie toreb wielokrotnego użycia!
Ewa Łabno
Na prośbę Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach – Pani Jolanty Prażuch, przekazujemy informację dot. dokarmiania łabędzi i innych ptaków wodnych w miastach:
- Łabędzie, kaczki i gęsi to ptaki roślinożerne i należy umożliwić im samodzielne zdobywanie pokarmu. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach można dokarmiać je drobno pokrojonymi surowymi lub gotowanymi (bez soli) warzywami, otrębami, ziarnami kukurydzy, natomiast chleb powinien stanowić wyłącznie uzupełnienie pokarmu (zawiera sól i substancje ulepszające).
- Dokarmianie ptaków wodnych należy prowadzić jedynie zimą w okresie dużych mrozów gdy zamarznięta jest większość zbiorników wodnych i gdy zalega gruba pokrywa śnieżna (nie należy dokarmiać w okresie od wiosny do jesieni oraz zimą, gdy nie ma dużych mrozów).
- Wybierając miejsca dokarmiania należy pamiętać, zby były one położone poza terenami narażonymi na niebezpieczeństwo spotkania z psami albo kotami oraz z dala od dróg i chodników.
- Pokarm należy podawać w taki sposób, aby nie miał on kontaktu z wodą (np. na brzegu stawu). Mokry pokarm może ulec zamarznięciu, spleśnieniu i zakwaszeniu.
- Należy wrzucać małe ilości pokarmu, które zostaną na bieżąco zjedzone przez ptaki.
Termoizolacja a ptaki
Przedstawiamy zasady postępowania przy planowaniu i wykonywaniu prac związanych z termoizolacją budynków stanowiących siedliska lęgowe ptaków z prośbą o ich stosowanie.
Zalecenia te zostały przekazane przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach, opracowane w oparciu o informacje przekazane przez Pana dr Kazimierza Walasza, w związku z licznymi interwencjami dotyczącymi naruszania zasad ochrony ptaków, a w szczególności jerzyków (Apus apus) podczas remontów elewacji i zastępują wytyczne dotyczące tej kwestii, przekazane przy piśmie Wydziału Środowiska i Rolnictwa Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego z 11 czerwca 2008r nr ŚR/VII/66310/66/08
Termoizolacją budynków stanowiących siedliska lęgowe jerzyków (Apus apus) - zasady postępowania
Przed przystąpieniem do wykonywania termoizolacji budynków, które są lub potencjalnie mogą stanowić siedliska lęgowe jerzyków należy wystąpić do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach o wydanie zezwolenia w trybie art. 56 ust 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 52 ust 1 pkt 4 tj. o zezwolenie na zniszczenie siedlisk i ostoi ptaków. Decyzja Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wydana w ww. trybie nie ma związku i jest niezależna od decyzji związanych z wymogami prawa budowlanego.
Przypadek 1:
- budynek jest przeznaczony do prac termoizolacyjnych w okresie lęgowym jerzyków tj. od maja do sierpnia,
- otwory do stropodachów zostały zamknięte przed majem.
Wymagany sposób postępowania:
- pozostawienie otworów do stropodachów zamkniętych, w trakcie i po remoncie. Pozostawienie zamkniętych otworów wentylacyjnych zabezpiecza przed ewentualnością zasiedlenia przez ptaki, a następnie zamurowania ich lęgów ( gniazd z jajami i pisklętami i opiekującymi się nimi ptakami dorosłymi).Stropodachy wypełniane są izolacyjnymi materiałami sypkimi , które mogą być niebezpieczne dla ptaków, dlatego otwory muszą być niedostępne dla ptaków,
- zabezpieczenie wszelkich odsłanianych w trakcie remontu szczelin np. wejść pod osłonowe blachy trapezowe, szczelin przy rynnach, tak aby nie mógł w nie wejść żaden ptak.Po zakratowaniu otworów w stropodachach jerzyki będą intensywnie szukały innych wejść i dostając się pod osłonowe blachy trapezowe lub inne szczeliny, zginą. Pozostawienie takich pułapek jest naruszeniem przepisów ustawy ochronie przyrody,
- montaż budek lęgowych dla jerzyków na sąsiednich budynkach, w siedliskowo podobnych miejscach, tak by mogły być zasiedlone przez jerzyki; liczba wywieszanych budek powinna stanowić 1/4 liczby otworów wlotowych do stropodachów zamkniętych na remontowanym budynku, chyba że została wykonana ekspertyza ornitologiczna, w której wskazano konieczność wywieszenie większej liczby budek.
UWAGA budki, stanowiące zastępcze miejsca lęgowe należy wywiesić nie później niż do 10 maja.
- montaż na wyremontowanym budynku, w sposób trwały, budek lęgowych dla jerzyków w liczbie jak wyżej, tak aby po zakończeniu remontu, w kolejnych latach, stanowiły substytut miejsc lęgowych w stropodachach.
Przypadek 2
- remont elewacji budynku przewidziany jest poza okresem lęgowym jerzyków (tj. np. od września do listopada),
- otwory wlotowe do stropodachu zostały zamknięte.
Wymagany sposób postępowania:
- otwory do stropodachów należy otworzyć, lub
- obok otworów wywiesić budki lęgowe w liczbie stanowiącej ¼ wszystkich otworów stropodachu po stronie północnej i wschodniej budynku.
Przypadek 3
- remont elewacji budynku został przeprowadzony w poprzednich latach,
- wycięto otwory w kratkach zabezpieczających w celu umożliwienia ptakom dostępu do stropodachu.
Sposób postępowania:
Wariant 1 (zalecany)
- wymienić kratki na całkowicie zamknięte,
- w sąsiedztwie zamkniętych otworów w sposób trwały zamontować budki lęgowe dla jerzyków w liczbie stanowiącej ¼ liczby wszystkich otworów w stropodachu po stronie północnej i wschodniej budynku.
Wariant 2 (alternatywny)
- pozostawienie otworów w kratkach,pod warunkiem
- naniesienia substancji chropowatej na wewnętrzną część plastikowej rurki, na której osadzone są kratki zamykające otwory do stropodachu ( powierzchnia tej części rurki musi być chropowata). Ze względu na gładką powierzchnię rurki, ptaki maja bardzo duże problemy w przemieszczaniu się przez te rurki do stropodachu, co w praktyce może całkowicie uniemożliwić dostęp jerzyków do stropodachów.
Zastosowanie tego wariantu działania jest jednak dopuszczalne wyłącznie w sytuacjach, gdy termoizolacji stropodachów nie użyto substancji niebezpiecznych dla ptaków. Stropodachy budynków już ocieplonych są zwykle wypełnione materiałem sypkim, takim jak fibra celulozowa.
W sytuacji gdy równocześnie wykonano otwory w kratkach zabezpieczających otwory wentylacyjne stwarza to duże niebezpieczeństwo dla ptaków, dla których tak sypki materiał może stanowić pułapkę.
Zalecanym wariantem jest zatem całkowite zamknięcie otworów wentylacyjnych i montaż budek lęgowych. Liczba budek lęgowych montowanych powinna wynosić ¼ liczby otworów wentylacyjnych, chyba że wykonano ekspertyzę ornitologiczną z której wynika konieczność zamontowania większej liczby budek.
Projekty budek dla jerzyków oraz przykłady zamocowania budek na obiektach poddanych termoizolacji dostępne są na stronie internetowej Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego (www.mto-kr.pl).
ul. Męczenników Oświęcimia 42