PONE 2007 - 2008
W gminie Radzionków w latach 2007-2008 realizowano uchwalony przez Radę Miasta w październiku 2007 r. Program Ograniczenia Niskiej Emisji w budynkach jednorodzinnych. Jako Operatora odpowiedzialnego za koordynację Programu i obsługę jego uczestników wyznaczono Agencję Rozwoju Lokalnego AGROTUR S.A. z Krupskiego Młyna.
Cel Programu
Zasadniczym celem przyjętym w Programie Ograniczenia Niskiej Emisji (PONE) były działania mające na celu ochronę powietrza atmosferycznego przed tzw. „niską emisją”, czyli emitowaniem gazów i pyłów ze starych, nieekologicznych i nieekonomicznych pieców węglowych centralnego ogrzewania zainstalowanych w budynkach mieszkalnych.
Wysokość dofinansowania
Dzięki wsparciu finansowemu z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach, istniała możliwość uzyskania pomocy finansowej formie dotacji przy zakupie i instalacji nowego ekologicznego kotła centralnego ogrzewania: 50% kosztów zakupu i instalacji nowego kotła, jednak nie więcej niż 6 000,00 zł oraz zakup i montaż układu solarnego: 50% kosztów zakupu montażu układu solarnego, jednak nie więcej niż 7 500,00 zł.
Efekty rzeczowe i ekologiczne
W ramach realizacji Programu zlikwidowano 52 kotły nieekologiczne opalane paliwem stałym. W ich miejsce zamontowano 52 kotły nowej generacji w tym zainstalowano:
- 41 ekologicznych kotłów węglowych nowej generacji,
- 11 kotłów gazowych,
- 22 układy solarne.
Poprzez wyżej wymieniony zakres rzeczowy zminimalizowane zanieczyszczenie powietrza oraz uzyskano poprawę środowiska lokalnego o następujący efekt ekologiczny:
- pył - 14.208 kg/a,
- SO2 - 5.347 kg/a,
- NOx - 217 kg/a,
- CO - 9.447 kg/a,
- CO2 - 430.693 kg/a,
- b-a-p - 3 kg/a.
Koszt realizacji zadania
Całkowity koszt realizacji zadania 2007-2008 wyniósł: 989.548,15 zł, z czego 472.437,03 zł, to otrzymana pożyczka WFOŚiGW w Katowicach. Udział własny mieszkańców to kwota 517.111,12 zł. Pieniądze na realizację Programu gmina Radzionków otrzymała ze środków pochodzących z pożyczki Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach.
Odpowiedzialność
Mieszkańcy, którzy skorzystali z Programu ONE i otrzymali dotację do wymiany kotła grzewczego i zamontowali układ solarny, przez 5 lat nie mogli instalować drugiego źródła ciepła, ani też wymieniać kotła na inny, aniżeli dopuszczony przez Operatora.
Pragniemy serdecznie podziękować Urzędowi Miasta Radzionków, a szczególnie Referatowi Ochrony Środowiska za miłą i owocną współpracę oraz wszystkim Inwestorom oraz Wykonawcom uczestniczącym w tym Programie.
ARL AGROTUR S.A.
mgr inż. Łukasz Bystrzanowski Operator PONE
Rojca-poniedziałek:
Rojca-wtorek:
Rojca-środa:
Górka, Centrum-czwartek:
Górka, Centrum-piątek:
Górka, Centrum-poniedziałek:
Górka, Centrum-wtorek:
Danielec, Stary koniec-środa:
Danielec, Stary koniec-czwartek:
Danielec, Stary koniec-piątek:
Harmonogram wywozu odpadów z zabudowy wielorodzinnej do 7 lokali:
Gwarków 32, 34, 36, 40 ,42, 50, 53, 56, N. Żołnierza 1, Poprzeczna 12
Lawendowa 1, 2, 3, 4, Skotnicka 2
M. Dąbrowskiej 20, Zejera 4 i 14
Św. Wojciecha 45, 59, 66, 74, 86, 88, 91, 104, 110, 114, 114 A, Kowalska 10
Harmonogram wywozu odpadów z zabudowy wielorodzinnej powyżej 7 lokali
Harmonogram wywozu odpadów dla firm i pozostałych nieruchomości niezamieszkanych
Uwaga !!! Harmonogram dla firm i pozostałych nieruchomości niezamieszkanych należy czytać wraz z harmonogramem dla poszczególnych ulic.
Obowiązkowa deratyzacja 2 razy w roku
Z Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Radzionków wynika obowiązek przeprowadzenia dwukrotnie w ciągu roku przez wszystkich właścicieli nieruchomości obowiązkowej deratyzacji.
Obszar Radzionkowa podlega deratyzacji w ciągu każdego roku kalendarzowego, w okresach:
- wiosennym w terminie 15 marca – 30 kwietnia każdego roku,
- jesiennym w terminie 15 października – 30 listopada każdego roku.
Szczegóły w zakresie terminu oraz obowiązkowych czynności, które należy przeprowadzić w ramach deratyzacji są określane przez Burmistrza zarządzeniem. Zarządzenie to jest wywieszane na tablicy ogłoszeń w budynku głównym Urzędu Miasta, na tablicach informacyjnych, na słupach ogłoszeniowych na terenie miasta oraz publikowane na stronie internetowej Urzędu Miasta, w BIP i w prasie lokalnej.
Deratyzacja polega w szczególności na:
- zamknięciu gryzoniom dróg dostępu do budynków i pomieszczeń;
- usunięciu z terenu wszelkich odpadów żywnościowych mogących stanowić pożywienie dla zwalczanych gryzoni;
- wyłożeniu na terenie nieruchomości w terminie określonym w Zarządzeniu Burmistrza trutek do zwalczania szczurów, szczególnie w miejscach pojawiania się i żerowania gryzoni (przy śmietnikach, pomieszczeniach gospodarczych, kanałach itp.); wyłożoną truciznę należy uzupełniać w miarę zjadania jej przez gryzonie;
- umieszczeniu w miejscach wyłożenia trutki ostrzeżenia o treści: „Uwaga trucizna przeciw szczurom”;
- usunięciu trutki oraz ich pozostałości po upływie terminu określonego w zarządzeniu Burmistrza Miasta.
Sytuacje szczególne
W przypadkach uzasadnionych stanem zagrożenia sanitarnego, na wniosek Powiatowego Inspektora Sanitarnego właściciele nieruchomości są zobowiązani do natychmiastowego wyłożenia trutki.
Kontrola
Kontrola w tym zakresie, przeprowadzana przez Straż Miejską w Radzionkowie, polega na sprawdzeniu rachunków za zakup preparatów do zwalczania szczurów, bądź umowy z firmą specjalistyczną świadczącą usługi w zakresie deratyzacji oraz sposobu przeprowadzenia i skuteczności działań w zakresie deratyzacji.
Nie mam szczurów, to nie przeprowadzam deratyzacji? - Nieprawda
Tylko działania podjęte przez wszystkich właścicieli nieruchomości mogą skutecznie rozwiązać problem pojawiających się w naszym mieście szczurów!
Torby przyjazne naturze, czy na pewno?
Obecnie spotkać możemy w wielu sklepach, hipermarketach torby „przyjazne środowisku”, torby „przyjazne naturze”, jednak czy one naprawdę są przyjazne dla środowiska?
Z jednej strony jest to dobry chwyt marketingowy a z drugiej strony światełko, że idziemy w dobrym kierunku. Jednak najważniejsza w tym wszystkim jest nasza świadomość ekologiczna. Nie dajmy się złapać na chwyty reklamowe...
„Przyjazna środowisku” - termin ten nie precyzuje jakości wyrobu ale sprawia wrażenie pozytywne na konsumenta a tym samym jest dobrą reklamą dla sklepu, gdyż obecnie ekologia jest na topie.Operując skrótami ekologicznymi, półprawdami działa się na podświadomość klientów stwarzając złudzenie troski o stan środowiska naturalnego. Bardzo często jest to wprowadzanie klienta w błąd.
Producenci, handlowcy! Szanujcie nas!
Nie dajmy się oszukiwać, nauczmy się odróżniać rzetelną informację od chwytów marketingowych.
Torby degradowalne (torby handlowe z folii polietylenowych wytworzone z udziałem dodatków inicjujących przyspieszoną degradację wyrobu)
Obecnie dostępne są torby handlowe z różnymi dodatkami, których składu chemicznego dostawcy nie ujawniają, które noszą nazwy TDPA (Totally Degradable Plastics Additives) lub d2w. Dodatki te (ok. 3%) wprowadza się w celu przyspieszenia degradacji folii polietylenowej. Torby takie są to „TORBY DEGRADOWALNE” często mylnie nazywane biodegradowalnymi. Degradacja a biodegradacja, nie są to terminy równoważne!
Torby degadowalne są często określane jako oxy-degradowalne. Oxo-degradacja jest to proces rozkładu tworzywa, bez udziału mikroorganizmów, pod wpływem czynników zewnętrznych światła i tlenu. Jednak często producenci takich materiałów stosują błędne oznakowanie swoich produktów, reklamując je jako oxo-biodegradowalne czy czasami nawet kompostowalne.
Dodatki degradujące powodują, iż materiał torby ulegnie szybciej rozkładowi niż podobna torba z tworzywa sztucznego. Według niektórych źródeł torby z dodatkiem TDPA ulegają degradacji (fragmentacji, ale nie rozkładowi na resztki organiczne) w środowisku naturalnym w ciągu 24 miesięcy. Jednak brak jest jakichkolwiek atestów, badań czy dowodów potwierdzających rozkład przedmiotowych toreb w przeciągu takiego właśnie czasu w polskich warunkach klimatycznych.
Z jednej strony „plus” zastosowania dodatków degradujących, że torba tego typu szybciej ulegnie rozkładowi niż torba z czystego polietylenu ale z drugiej strony „minus”, gdyż jest to sprzeczne z zasadom prawidłowej edukacji ekologicznej ponieważ zachęca się do wyrzucania takich toreb gdziekolwiek... a one nie nadają się do kompostowania, nie są biodegradowalne, nie uzyskały certyfikatu przydatności do kompostowania.
Stosowanie tzw. degradantów może mieć pożądane efekty w niektórych zastosowaniach jednak przy zastosowaniu ich na większą skalę w opakowalnictwie staje się poważnym problemem z punktu widzenia metody odzysku tj. recyklingu materiałowego. Ze względu na dodatki jakie zawierają mogą negatywnie wpływać na jakość uzyskanego surowca wtórnego w recyklingu materiałowym.
Torby degradowalne oferuje np. sieć handlowa Tesco, Lewiatan.
Torby biodegradowalne (wytwarzane z polimerów biodegradowalnych)
Torby biodegradowalne są wykonywane z polimerów biodegradowalnych, które są wrażliwe na działanie enzymów wytwarzanych przez bakterie i grzyby. Końcowymi produktami biodegradacji takiego tworzywa są biomasa (kompost), woda i gazy tj. dwutlenek węgla (dla warunków tlenowych) lub metan (dla warunków beztlenowych).
Do produkcji biopolimerów wykorzystywane są odnawialne surowce takie jak: cukier, skrobia, oleje roślinne czy celuloza modyfikowana chemicznie. Są one pozyskiwane najczęściej z takich materiałów roślinnych jak kukurydza, ziemniaki, zboże, trzcina cukrowa i drewno.
W Europie prawnie obowiązującą normą dla tworzyw kompostowalnych jest norma EN 13432. W USA obowiązującą normą w tym zakresie jest ASTM D6400, a w innych krajach ISO 17088. Badania powinny zostać wykonane w niezależnej jednostce certyfikującej a po uzyskaniu certyfikatu wyrób powinien zostać oznakowany znakiem "seedling" (sadzonka, kompostowalny).
Certyfikat dla tworzyw biodegradowalnych wydawany jest np. przez jednostkę certyfikującą DIN CERTCO (Niemcy), potwierdza on ich biodegradowalność i przydatność do kompostowania (spełnia wymogi normy PN-EN 13432:2002). W Polsce uprawnienia DIN CERTCO do prowadzenia certyfikacji wyrobów przydatnych do kompostowania oraz przyznawanie znaku „kompostowalny” uzyskało Centrum Certyfikacji w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Opakowań w Warszawie.
Pojawiającym się zarzutem dla toreb biodegradowalnych jest powstający podczas ich rozkładu dwutlenek węgla, który jest gazem cieplarnianym. Jednak należy podkreślić, że dwutlenek węgla jest jednym z produktów rozkładu materii organicznej i towarzyszy wszystkim procesom biodegradacji. Ilości dwutlenku węgla wydzielane w tych procesach biologicznych jest nieporównywalnie mniejsza, niż emisje z procesów przemysłowych oraz transportu i można stwierdzić, że nie zagrażają środowisku.
Torby biodegradowalne oferuje np. sieć handlowa Carrefour.
Torba biodegradowalna, po wykorzystaniu powinna zostać zdeponowana w pojemnikach do zbiórki odpadów organicznych, albo w przydomowych kompostowniach.
Pamiętaj
Najkorzystniejszym rozwiązaniem dla środowiska jest stosowanie toreb wielokrotnego użycia!
Ewa Łabno
Na prośbę Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach – Pani Jolanty Prażuch, przekazujemy informację dot. dokarmiania łabędzi i innych ptaków wodnych w miastach:
- Łabędzie, kaczki i gęsi to ptaki roślinożerne i należy umożliwić im samodzielne zdobywanie pokarmu. Jedynie w wyjątkowych sytuacjach można dokarmiać je drobno pokrojonymi surowymi lub gotowanymi (bez soli) warzywami, otrębami, ziarnami kukurydzy, natomiast chleb powinien stanowić wyłącznie uzupełnienie pokarmu (zawiera sól i substancje ulepszające).
- Dokarmianie ptaków wodnych należy prowadzić jedynie zimą w okresie dużych mrozów gdy zamarznięta jest większość zbiorników wodnych i gdy zalega gruba pokrywa śnieżna (nie należy dokarmiać w okresie od wiosny do jesieni oraz zimą, gdy nie ma dużych mrozów).
- Wybierając miejsca dokarmiania należy pamiętać, zby były one położone poza terenami narażonymi na niebezpieczeństwo spotkania z psami albo kotami oraz z dala od dróg i chodników.
- Pokarm należy podawać w taki sposób, aby nie miał on kontaktu z wodą (np. na brzegu stawu). Mokry pokarm może ulec zamarznięciu, spleśnieniu i zakwaszeniu.
- Należy wrzucać małe ilości pokarmu, które zostaną na bieżąco zjedzone przez ptaki.
Termoizolacja a ptaki
Przedstawiamy zasady postępowania przy planowaniu i wykonywaniu prac związanych z termoizolacją budynków stanowiących siedliska lęgowe ptaków z prośbą o ich stosowanie.
Zalecenia te zostały przekazane przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach, opracowane w oparciu o informacje przekazane przez Pana dr Kazimierza Walasza, w związku z licznymi interwencjami dotyczącymi naruszania zasad ochrony ptaków, a w szczególności jerzyków (Apus apus) podczas remontów elewacji i zastępują wytyczne dotyczące tej kwestii, przekazane przy piśmie Wydziału Środowiska i Rolnictwa Śląskiego Urzędu Wojewódzkiego z 11 czerwca 2008r nr ŚR/VII/66310/66/08
Termoizolacją budynków stanowiących siedliska lęgowe jerzyków (Apus apus) - zasady postępowania
Przed przystąpieniem do wykonywania termoizolacji budynków, które są lub potencjalnie mogą stanowić siedliska lęgowe jerzyków należy wystąpić do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach o wydanie zezwolenia w trybie art. 56 ust 2 pkt 2 ustawy o ochronie przyrody na odstępstwo od zakazu, o którym mowa w art. 52 ust 1 pkt 4 tj. o zezwolenie na zniszczenie siedlisk i ostoi ptaków. Decyzja Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska wydana w ww. trybie nie ma związku i jest niezależna od decyzji związanych z wymogami prawa budowlanego.
Przypadek 1:
- budynek jest przeznaczony do prac termoizolacyjnych w okresie lęgowym jerzyków tj. od maja do sierpnia,
- otwory do stropodachów zostały zamknięte przed majem.
Wymagany sposób postępowania:
- pozostawienie otworów do stropodachów zamkniętych, w trakcie i po remoncie. Pozostawienie zamkniętych otworów wentylacyjnych zabezpiecza przed ewentualnością zasiedlenia przez ptaki, a następnie zamurowania ich lęgów ( gniazd z jajami i pisklętami i opiekującymi się nimi ptakami dorosłymi).Stropodachy wypełniane są izolacyjnymi materiałami sypkimi , które mogą być niebezpieczne dla ptaków, dlatego otwory muszą być niedostępne dla ptaków,
- zabezpieczenie wszelkich odsłanianych w trakcie remontu szczelin np. wejść pod osłonowe blachy trapezowe, szczelin przy rynnach, tak aby nie mógł w nie wejść żaden ptak.Po zakratowaniu otworów w stropodachach jerzyki będą intensywnie szukały innych wejść i dostając się pod osłonowe blachy trapezowe lub inne szczeliny, zginą. Pozostawienie takich pułapek jest naruszeniem przepisów ustawy ochronie przyrody,
- montaż budek lęgowych dla jerzyków na sąsiednich budynkach, w siedliskowo podobnych miejscach, tak by mogły być zasiedlone przez jerzyki; liczba wywieszanych budek powinna stanowić 1/4 liczby otworów wlotowych do stropodachów zamkniętych na remontowanym budynku, chyba że została wykonana ekspertyza ornitologiczna, w której wskazano konieczność wywieszenie większej liczby budek.
UWAGA budki, stanowiące zastępcze miejsca lęgowe należy wywiesić nie później niż do 10 maja.
- montaż na wyremontowanym budynku, w sposób trwały, budek lęgowych dla jerzyków w liczbie jak wyżej, tak aby po zakończeniu remontu, w kolejnych latach, stanowiły substytut miejsc lęgowych w stropodachach.
Przypadek 2
- remont elewacji budynku przewidziany jest poza okresem lęgowym jerzyków (tj. np. od września do listopada),
- otwory wlotowe do stropodachu zostały zamknięte.
Wymagany sposób postępowania:
- otwory do stropodachów należy otworzyć, lub
- obok otworów wywiesić budki lęgowe w liczbie stanowiącej ¼ wszystkich otworów stropodachu po stronie północnej i wschodniej budynku.
Przypadek 3
- remont elewacji budynku został przeprowadzony w poprzednich latach,
- wycięto otwory w kratkach zabezpieczających w celu umożliwienia ptakom dostępu do stropodachu.
Sposób postępowania:
Wariant 1 (zalecany)
- wymienić kratki na całkowicie zamknięte,
- w sąsiedztwie zamkniętych otworów w sposób trwały zamontować budki lęgowe dla jerzyków w liczbie stanowiącej ¼ liczby wszystkich otworów w stropodachu po stronie północnej i wschodniej budynku.
Wariant 2 (alternatywny)
- pozostawienie otworów w kratkach,pod warunkiem
- naniesienia substancji chropowatej na wewnętrzną część plastikowej rurki, na której osadzone są kratki zamykające otwory do stropodachu ( powierzchnia tej części rurki musi być chropowata). Ze względu na gładką powierzchnię rurki, ptaki maja bardzo duże problemy w przemieszczaniu się przez te rurki do stropodachu, co w praktyce może całkowicie uniemożliwić dostęp jerzyków do stropodachów.
Zastosowanie tego wariantu działania jest jednak dopuszczalne wyłącznie w sytuacjach, gdy termoizolacji stropodachów nie użyto substancji niebezpiecznych dla ptaków. Stropodachy budynków już ocieplonych są zwykle wypełnione materiałem sypkim, takim jak fibra celulozowa.
W sytuacji gdy równocześnie wykonano otwory w kratkach zabezpieczających otwory wentylacyjne stwarza to duże niebezpieczeństwo dla ptaków, dla których tak sypki materiał może stanowić pułapkę.
Zalecanym wariantem jest zatem całkowite zamknięcie otworów wentylacyjnych i montaż budek lęgowych. Liczba budek lęgowych montowanych powinna wynosić ¼ liczby otworów wentylacyjnych, chyba że wykonano ekspertyzę ornitologiczną z której wynika konieczność zamontowania większej liczby budek.
Projekty budek dla jerzyków oraz przykłady zamocowania budek na obiektach poddanych termoizolacji dostępne są na stronie internetowej Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego (www.mto-kr.pl).
Odpady komunalne gromadzimy na terenie posesji
Przypominamy, że odpady komunalne należy gromadzić na terenie swojej nieruchomości w pojemnikach, kontenerach lub workach, a wystawić do odbioru zgodnie z harmonogramem najwcześniej w dniu poprzedzającym wywóz.
Takie postępowanie zapewnia utrzymanie czystości i porządku w Gminie i nie stwarza niepotrzebnych zagrożeń.