W najbliższy piątek tj. 14 sierpnia urząd będzie nieczynny zgodnie z zarządzeniem wewnętrznym Kierownika Urzędu Miasta Radzionków Nr 67 z dnia 18 grudnia 2014r.
Zgodnie z Zarządzeniem Nr 391/2015 Burmistrza Miasta Radzionków z dnia 6 sierpnia 2015 roku w sprawie wyznaczenia terminu składania wniosków o przyznanie stypendium sportowego za wysokie wyniki w sporcie we współzawodnictwie krajowym lub międzynarodowym, ww. wnioski składać można od 6 do 31 sierpnia 2015 roku w Urzędzie Miasta Radzionków – Biuro Obsługi Klienta (parter, pokój nr 4).
Wnioski o przyznanie stypendium szkolnego na rok szkolny 2015/2016 skłąda się jednorazowo w terminie od 1 do 15 września br., a w przypadku słuchaczy kolegiów do 15 października br.
Informacja
Na statkach B-432 zastosowano żurawie pokładowe o napędzie elektrycznym ze sterowaniem bezstycznikowym a także zdalne sterowanie siłownią, umożliwiające pełnienie jednoosobowej wachty maszynowej przez 16 godzin na dobę. Z innych ciekawszych rozwiązań technicznych ułatwiających żeglugę warto wymienić zainstalowanie dwóch radarów pokazujących obraz rzeczywisty co pozwala na dokładniejsze określenie wszystkich punktów ruchomych na kursie statku.
Do tego typu statków należał zwodowany w samo południe, w sobotę 15 lipca 1972 roku m/s Radzionków. Głównym jego konstruktorem był inż. R. Lis ze Stoczniowego Biura Konstrukcyjnego zaś autorem rozwiązań architektonicznych inż. Wł. Szczepański. Załogę statku stanowiły 33 osoby, jednak dodatkowo mógł on zabrać 8 pasażerów rozlokowanych w czterech kabinach. Statek długości prawie 124 metrów i szerokości 17 metrów rozwijał prędkość 16 węzłów. Pierwszym kapitanem statku został kapitan żeglugi wielkiej Władysław Smoleń.
Matką Chrzestną "Radzionkowa" została urodzona 8 maja 1936 roku w Woźnikach Śląskich, pani Emilia Bacia. Początkowo planowano by matką chrzestną została najstarsza mieszkanka Radzionkowa, jednak w trakcie przygotowań, z różnych względów zdecydowano, że zostanie nią żona przodującego górnika, obchodzącej właśnie stulecie istnienia Kopalni Radzionków. Wybór pani Emilii był dość nietypowy, gdyż zazwyczaj matkami chrzestnymi były żony ówczesnych prominentów, działaczki kultury, partyjne aktywistki.
Na fotografiach wykonanych podczas wodowania statku widzimy szpalery górników w galowych mundurach, konstruktorów i wykonawców "Radzionkowa", dyrekcję PLO oraz przede wszystkim matkę chrzestną. Do dnia dzisiejszego pani Emilia Bacia przechowuje pamiątki po tamtej uroczystości: siekierkę z wygrawerowanym okolicznościowym napisem oraz korek z rozbitej o burtę butelki szampana.
Podniesienie bandery na statku miało miejsce w Gdańsku przy nabrzeżu Wiślanym, w czwartek 11 stycznia 1973 roku o godz. 14.00. Do Gdańska przybył wówczas między innymi ówczesny naczelnik miasta Krystian Gedyga, dyrektor kopalni "Radzionków" Adam Gomola oraz wielu innych lokalnych działaczy. Zgodnie z przywilejem w pierwszy rejs frachtowca miała zostać zabrana jego matka chrzestna. Niestety załatwienie wszystkich formalności przedłużyło się, tak że Emilia Bacia wypłynęła w drugą morską wyprawę "Radzionkowa". Trasa rejsu wiodła przez Hamburg do Oranu w Algierii. Po drodze kilkanaście dni postoju w Grecji i Egipcie. Zwiedzanie Kairu, piramid, Akropolu. Na pamiątkę chrztu morskiego Emilia Bacia otrzymała wykonany na oryginalnej mapie nawigacyjnej dyplom wraz z nadaniem imienia morskiego "Polaris".
W sumie Matka Chrzestna odbyła na "swoim statku" trzy rejsy po Morzu Śródziemnym. Załoga "Radzionkowa" w czasie swej przeszło trzydziestoletniej historii zdobywała liczne nagrody i wyróżnienia.
"Radzionków" był pierwszym z czterech bliźniaczych statków zwodowanych do końca 1973 roku (kolejne to "Garwolin", "Ostrołęka" oraz "Wieliczka"). Od 2004 roku statek pływał pod banderą północno-koreańską, by ostatecznie zostać zezłomowanym w kwietniu 2006 roku.
Podstawowe dane statku m/s Radzionków
Długość całkowita 123,9 m.
Szerokość na wręgach 17 m.
Wysokość do pokładu górnego 9,8 m.
Zanurzenie do znaku wolnej burty 7,32 m.
Prędkość pod ładunkiem 16 węzłów
Nośność 6300/5100 ton
Pojemność 5602/3696 BRT
Zasięg pływania: nieograniczony z wyjątkiem stref podbiegunowych
Niesłabnące zainteresowanie dziejami statku, doprowadziło do pozyskania przez samorząd kotwicy, która będzie przypominać o morskim epizodzie radzionkowskiej jednostki. Kotwica stanęła na Placu Letochów wraz z tablicą informującą o losach m/s Radzionków. Uroczyste odsłonięcie obelisku miało miejsce podczas głównych obchodów X Dni Radzionkowa, tj. 11 czerwca 2016 roku.
W roku 2016 została wydana książka poświęcona historii statku pt. "M/S Radzionków historia statku i ludzi". Książka ta powstała by uchronić od zapomnienia ten fragment dziejów Radzionkowa, który przypomina o jego związkach z morzem, a także stanowi o przywiązaniu mieszkańców Radzionkowa do tradycji i historii. Autorem publikacji jest pan Marek Wrodarczyk, radzińczanin, marynista. Jego pasją jest żegluga morska, która rozpoczęła się podczas podróży poślubnej, Interesuje się również latarnictwem i związanymi z tym światłami nawigacyjnymi. Posiada kolekcję okolicznościową monet oraz medali związanych z latarniami polskiego wybrzeża oraz żegluga polskich armatorów.
Specjalizacja kolekcjonerska Jacka Glanca to – konchologia (konchistyka). Zawdzięcza ona nazwę greckiemu słowu „concha” (muszla) i zajmuje się klasyfikacją mięczaków z uwzględnieniem cech budowy ich muszli. Stanowi ona składową dużo szerszej dziedziny nauk przyrodniczych - malakologii, opisującej świat: ślimaków, małży, chitonów, walconogów i głowonogów. Na świecie, to hobby cieszy się wielkim powodzeniem. Niestety, w Polsce profesjonalna konchistyka to wielka rzadkość.
Od 2004 r. kolekcjoner redaguję stronę internetową „CONCHA” www.muszle.concha.pl należącą do największych, niekomercyjnych stron dedykowanych konchologii w światowym Internecie. Autor poświęcił ją poszukiwaniu przedziwnych związków człowieka i muszli, odnajdywanych w najróżniejszych formach ludzkiej aktywności – od „frutti di mare”, poprzez przedmioty codziennego użytku, po ślady muszli w archeologii, architekturze, malarstwie, rzeźbie, sztuce prymitywnej, wierzeniach i religii oraz sztuce zdobniczej i innych specjalizacjach kolekcjonerskich. W oparciu o witrynę funkcjonuje: „INTERNETOWY KLUB MIŁOŚNIKÓW MUSZLI”, skupiający konchistów z całego świata. Poza tym specjalny dział: „PASJONACI” - aktywizuje grono polskich hobbystów, pełniąc rolę jedynego klubu zrzeszającego rodzimych miłośników konchyliów morskich. Co ważne, przynależenie do Klubu nie polega jedynie na jednorazowej deklaracji. Każdy chętny do jego współtworzenia mobilizowany jest przez pomysłodawcę do szerszego opisania swojej pasji oraz dokumentacji fotograficznej. Dzięki temu na stronach „CONCHY” powstaje ciągle nowa, indywidualna „opowieść” o ludzkiej pasji do muszli. O muszlach trudno jedynie pisać, dlatego też do tej pory Jacek Glanc zaprezentował swój zbiór na trzech autorskich wystawach: w 2000 r. w gościnnym C.K. „Karolinka” pt.„Cuda Mórz i Oceanów”; w 2003 r. w M.O.K. w Miasteczku Śl. pt. „Skarby Królestwa Posejdona”; i ponownie w C.K. „Karolinka” w 2008 r. pt. „Piękno w muszli zaklęte”. Efektowne konchy zagościły także na radzionkowskim „Dniu Morza” w 2009 r. oraz w „Galerii pod chmurką” w 2010 r. Hobbysta czerpie prawdziwą satysfakcję z prowadzonych prelekcji i spotkań z osobami ciekawymi piękna podwodnego świata, zwłaszcza zaś ceni „żywe lekcje” przyrody dla dzieci, które zawsze towarzyszyły Jego ekspozycjom.
Szanowni Państwo,
ludzkie pasje różnie ważą w człowieczym bytowaniu. Niekiedy - bywają ledwo muśnięciem ekstrawaganckiej odmienności; czasem – są matowym dodatkiem do codzienności; wreszcie - przepełniają sobą całe życie kolekcjonera, doskonale z nim współbrzmiąc i dopełniając jego człowieczeństwa.
Od lat, daję wyraz przeświadczeniu o istnieniu doniosłej „filozofii kolekcjonerskiej”,w myśl której - Osoba i jej doznania - zajmują miejsce lokowane znacznie wyżej niż sam przedmiot admiracji. W tym ujęciu – kolekcjonerstwo – przestaje być jedynie godziwym zagospodarowaniem czasu, choć to przecież i tak bardzo wiele…Nadto staje się wartością uszlachetniającą życie człowieka.
Tak oto, każdej osobie życzę indywidualnej, a przede wszystkim autentycznej - pasji w życiu!
JACEK GLANC
„CONCHA” - www.muszle.concha.pl
Kontakt: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Sztandar Huty Łazarza
Na początku października 2003 roku, zakończyła się konserwacja, sztandaru radzionkowskiej Huty Łazarza (zał. 1883). Pochodzący z 1906 roku sztandar został zakupiony przez Urząd Miasta Radzionków w stanie wymagającym gruntownej naprawy. W związku z ograniczonymi środkami finansowymi, wykonane zabiegi konserwatorskie miały na celu zabezpieczenie sztandaru przed dalszą destrukcją, oraz usunięcie - w miarę technicznych możliwości, szpecących brązowych zaplamień z powierzchni bławatu. W ramach prac wykonano dokumentację fotograficzną obiektu przed rozpoczęciem prac, oczyszczono powierzchnię jedwabnego pokrycia i haftów przy pomocy środków dezynfekująco myjących, odbarwiono zaplamienia odgrzybowymi środkami o odczynie kwaśnym, oczyszczono metalowe frędzle, naprężono sztandar w celu ustabilizowania jego formatu, oraz wyprasowano powierzchnię parą wodną. Z jednej strony sztandaru widnieje postać patrona hutników Św. Floriana zaś na odwrocie zabudowania huty oraz data fundacji sztandaru.
Sztandar Huty Radzionków
Huta Radzionków to późniejsza nazwa Huty Łazarza (zał. 1883). Prezentowany sztandar pochodzi z roku 1960, z czasów gdy Radzionków był samodzielnym miastem. Z jednej strony sztandaru widnieje postać Św. Floriana patrona hutników, zaś z drugiej w zębatym kole narzędzia charakterystyczne dla przemysłu hutniczego.
Sztandar Zakładu Przerobu Wtórnych Metali Nieżelaznych "Wtórmet"
"Wtórmet" był następcą i kontynuatorem przemysłu hutniczego po przekształceniach w Hucie Radzionków. Prezentowany sztandar pochodzi z lat osiemdziesiątych XX wieku i posiada zdecydowanie bardziej świecki charakter niż dwa poprzednie. Z jego jednej strony widnieje wyhaftowane logo zakładu zaś na odwrocie widzimy w pomarańczowym polu (tradycyjna barwa hutnicza) narzędzia charakterystyczne dla profilu zakładu.
Sztandar Ochotniczej Straży Pożarnej
Sztandar Ochotniczej Straży Pożarnej z Radzionkowa (zał. 1893) został przekazany w depozyt przez Komendę Miejską Państwowej Straży Pożarnej w Bytomiu w 2003 roku. OSP istniała w Radzionkowie do lat siedemdziesiątych, kiedy to powołano w Radzionkowie straż zawodową. Większość pamiątek po radzionkowskiej OSP trafiła do remizy w Suchej Górze zaś sztandar do jednostki w Bytomiu. Widoczny sztandar pochodzi z roku 1947 i z jednej strony przedstawia postać patrona strażaków Św. Floriana zaś z drugiej datę jego ufundowania, insygnia strażackie oraz godło państwowe.
Sztandar Związku Samodzielnych Rzemieślników w Radzionkowie
Związek Samodzielnych Rzemieślników został założony w 1920 roku przez mistrza kowalskiego Franciszka Hajdę, który aż do rozwiązania tej organizacji w 1934 roku pełnił funkcję jej prezesa. Prezentowany sztandar został ufundowany w czerwcu 1930 roku w dziesiątą rocznicę istnienia organizacji. Z jednej strony przedstawia alegorię ciężkiej i sumiennej pracy, w postaci pszczoły pracującej w plastrze miodu, zaś na odwrocie symbole i atrybuty poszczególnych rzemieślników wchodzących w skład związku. Sztandar został przekazany w depozyt Urzędowi Miasta przez panią Emilię Szatan w 2003 roku.
Sztandar Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" w Radzionkowie
Radzionkowskie koło Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" zostało założone 2 lutego 1912 roku, i było pierwsze w ówczesnym powiecie tarnogórskim. Własnością radzionkowskiego "Sokoła" był sztandar, który został poświęcony w 10 rocznicę założenia gniazda, w 1922 roku. Z jednej strony bławatu widnieje biały orzeł w locie trzymający w szponach sztangę gimnastyczną zaś z drugiej strony wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Sztandar przez okres II wojny światowej jak i w latach późniejszych był przechowywany przez Ryszarda Ścigałę, który pod koniec życia przekazał go w depozyt Stowarzyszeniu Miłośników Ziemi Tarnogórskiej z adnotacją by powrócił do Radzionkowa w przypadku restytucji praw miejskich. W 1999 roku sztandar został przekazany Urzędowi Miasta Radzionków.
Proporzec V Drużyny Harcerskiej Związku Harcerstwa Polskiego
Prezentowany proporzec został przekazany przez pan Józefa Senkałę w kwietniu 1999 roku Urzędowi Miasta Radzionków. Pochodzi on prawdopodobnie z pierwszych lat powojennych. Z posiadanych informacji wynika, że został on ocalony przez druha Alfreda Eugeniusza Senkałę przed konfiskatą przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa podczas rewizji przeprowadzonej w harcówce w roku 1950. Z jednej strony proporca widnieje krzyż harcerski z lilijką i dewizą CZUWAJ zaś na odwrocie głowa lwa oraz hasło "Jednością silni".
W tradycyjnie urządzonym aneksie sklepowym poznać i zasmakować można nie tylko smacznego kołocza i innych maszkietów ale odczuć atmosferę panującą w domach naszych prababć. Mamy i babcie przyprowadzają tu swoje małe pociechy, aby zajadając kreple pokazać jak to "było wprzódy". Starsi chętnie przysiadają i z nostalgią gwarzą o odchodzących obyczajach. Czasem młodzi, w ciepłym świetle starodawnych lamp zapominają o pośpiechu i przy herbatce i ciastku wyciszają swój zestresowany organizm.
Babka Ana nieprzypadkowo zadomowiła się przy ulicy Długiej 4. To właśnie tutaj, przed stu laty razem z mężem Bączkowiczem - dziadkiem obecnego właściciela Tadeusza, wybudowała i założyła piekarnię, która przetrzymała różne zakręty historii i funkcjonuje do dzisiaj. Każdy klient, czy to "nasz" czy "gorol" bez trudu odczyta powitanie: "Kliencie Gościu Kochany, spocznij w kuchni u babki Any" i serdeczne "na roz drugi zaproszomy".
zdj. Alfons Tobór